De avonturen van scheepsarts Olga

(een vrije vertaling van het Engelse verhaal van Olga: klik HIER om de Engelse versie te lezen)
Het verslag van scheepsarts Olga – (zij is nu voor de tweede keer mee met SAS)

Ik kan bijna mijn verslag van mijn eerste ervaring vorig jaar met SAS kopiëren. Dat was van  Bermuda naar de Azoren. Het gaat over de routine van de school, het zeilen, de keukendiensten. Hoe de dagen aan boord in elkaar overlopen en je geen idee meer hebt welke dag het is. Hoe heerlijk het leven buiten is, de wind door mijn haren, de zon op mijn huid, de deining van het schip dat meedanst met de golven. Over het geweldige gezelschap van leraren, bemanning en kinderen. Om gewoon deel te kunnen uitmaken van een fascinerend social experiment op een schip wat je thuis is. Onze kleine wereld ‘in the middle of nowhere’, in het midden van de Atlantische Oceaan met alleen maar water, water en nog eens water. Onze kleine wereld die precies een schip groot is. Maar daarbuiten heb ik nog veel meer dingen die ik met jullie wil delen.

Na mijn vorige avontuur met SAS 1617 werd ik gevraagd om nog een keer als arts aan boord te stappen, nu van Tenerife naar Kaap Verdië en dan tijdens de oversteek naar Dominica. Ik ben dankbaar en blij dat ik nogmaals zo’n bijzondere ervaring mag meemaken. Het speciale van deze reis vind ik absoluut het tropische weer, nieuwe interessante bestemmingen die nog puur zijn en super enthousiaste kinderen die aan de start staan van een gigantisch avontuur. Ik ben ook geweldige blij met het ‘nieuwe tallship, de Thalassa, die meer comfort heeft, meer plaats heeft en absoluut prachtig is als het gehele tuigage staat ze vol zeil vaart!

En nu weet ik, dat er mensen zijn die zich afvragen wat ik als arts de hele tijd ga doen bij kinderen die absoluut gezond zijn en vaak ook blijven… beetje lezen, beetje gitaar spelen, meedoen met de dagelijkse activiteiten, EHBO cursus geven uiteraard. Ik kan oprecht zeggen dat ik me nog geen moment verveeld hebt. Tijd is een interessant fenomeen. Het is makkelijk om je te verliezen in de dagen van de week.
Dagen worden meer benoemd als zijnde “Nutelladag” (dat is op woensdag, de dag waarop de boterhammen met Nutella en hagelslag mogen. Alleen de woensdag omdat het anders te snel op gaat. En dan heb je nog “Toasty Friday” of “Wasdag”.
De dagen op zee zijn gewoon routine:
8:00u ontbijt
8:30u school
11:00u fruit
13:00u warme lunch
16:00u snack
18:00u einde van de schooldag en zonsondergang
19:00u broodmaal.

Buiten dit schema zijn er nog wachtschema’s en keukendiensten. Maar meestal wordt deze dagelijkse routine onderbroken door iets interessants of iets onverwachts.

We hebben veel geluk gehad met fantastisch wildlife wat we mochten zien. Dolfijnen en zelfs een grote haai die langs de boot kwam meezwemmen, behoorlijk ongewoon! Er was zelfs een Minky Whale die wel een uur rond de boot kwam spelen, waar iedereen heel enthousiast van werd. Het was hilarisch om te zien dat iedereen van de linkerkant naar de rechterkant van boot rende, om die walvis te volgen. ‘Hij maakte zelfs tweemaal een sprong! Wat een prachtig dier! En dat gebeurt dan gewoon, recht voor je… WOW!

https://www.facebook.com/MinkeonBoard/videos/1369690446494107/

Dit jaar heb ik ook weer zo’n prachtig heldere hemels gezien met vliegende sterren! We zien de volle maan krimpen naar een sikkel die lijkt op de glimlach van de Cheshire Cat(!)

Dit jaar geen oceaangeesten die het schip begeleiden maar wel wervelende stromingen die dit tallship achterlaat. Het is absoluut weer een geweldige ervaring! Lees over de zeegeesten die Olga bedoelt, in haar blog voor School at Sea: School at Sea Logboek!

Over het algemeen gaat het zeilen heel soepel, maar af en toe zijn er toch wat hogere onverwachte golven. Het is hilarisch om mee te maken dat iedereen aan boord helemaal gewend is aan deze onvastigheid. Het lijkt soms wel een scene uit de film van “Mary Poppins”. Dat stuk waar iedereen klaarstaat om de spullen op te vangen en terug te zetten, die vanwege het dagelijks kanon van de kapitein verderop, in de lucht vliegen.

Sam, onze kapitein en Jelle, onze kok vissen ook veel. In het begin hadden ze wat minder geluk hiermee. Het was dan ook grappig om mee te maken dat de eerste vis die gevangen werd een klein rif visje was, dat zich had verstopte onder een heldere oranje container – iets waarvan wij dachten dat het een belangrijke boei was die iemand onderweg verloren was.
Hierna hebben grote vissen gevangen zoals een Bonito (vergelijkbaar met een tonijn) en een aantal Maui vissen. Deze vissen hebben prachtige helderblauwe met gele kleur die steeds veranderd na gevangenschap tot aan het moment dat hij gedood wordt. Daarna zijn helaas alle kleuren verdwenen. Sommige kinderen zijn echt al heel bekwaam in het klaarmaken van deze vis. We hebben al van heerlijk vismaaltijden mogen genieten.
De vis schoonmaken is ook een onderdeel van de biologielessen. Zo fijn dat we zoveel uit eén vis kunnen halen.

Zoals ik al zei, ik ben zo blij dat ik weer bij een ontzettend leuke groep terecht ben gekomen. Ik deel dagelijks een special koffiemoment met Lucy, mijn kamergenoot. Zij is een echte coole Franse zeevrouw. Ook klim ik vaak met Bonne (leraar) in de mast om weer zo’n geweldige zonsopgang of zonsondergaan mee te maken. De leraren en ik doen elke dag onze gymoefeningen en ‘s avonds spleen we vaak een potje kaarten. Op zondag deel ik mijn keukendienst met Eva en Hanna, ook 2 leraren en uiteraard met Jelle, de kok. Keukendienst is altijd hard werken, heel leuk en met geweldige lekkere resultaten!

De Thalassa heeft een aantal fijne plekken om te zitten en relaxen. Aan de voorkant van het schip is het  net bij de boegspriet waar je heerlijk in kunt zitten of liggen – net boven de golven en kort bij het boegbeeld: de prachtige zeemeermin die ons begeleid tijdens deze reis.
Een andere geweldige plek is in de mast. Dit tallship heeft 3 masten waarvan eentje met Ra zeilen, dus genoeg plek om erin te klimmen om aan het soms chaotische leven op het dek te ontsnappen en te genieten van ver uitgestrekt uitzicht.
Op het achterdek vind je vele dingen die interessant kunnen zijn om een stilleven van te schilderen. Denk aan een grote tros bananen die hangt te rijpen, daarnaast een aantal ananassen, een paar ringen (ja, die uit de gymzaal) en dan nog een grote ham. Als vegetariër vind ik dit niet zo’n prettig zicht… een varkenspoot die daar hangt te zwieren op het ritme van de golven… maar ik merk ook dat ik me na een tijdje niet meer opvalt, gelukkig.

“Aan alle passagiers van de Thalassa, het zwembad op het middendek is geopend! Gelieve allemaal NU jullie zwemgerei aan te doen. Schoolwerk wordt opgeschort. Orders van de Kapitein!”
Het opblaasbad was een cadeau voor Sam de kapitein en blijkt voor veel plezier te zorgen voor iedereen.

Sinterklaas en Zwarte Piet kwamen uiteraard ook aan boord en met Kerstmis in het vooruitzicht hebben we ook een nepkerstboom opgezet. De boom voelt voor mij niet echt op z’n plek hier, midden in het Caribisch gebied. Daarom hebben Eva en ik besloten om een zeester als piek te maken, compleet met ogen, dreadlocks en een kersthoed. We noemen ‘m Rasta-Stary.

Ik kan me er slechts een kleine voorstelling van maken hoe het voor Columbus moet zijn geweest toen hij vertrok om de wereld te ontdekken om op een zondag (domingo) in 1493 het eiland Dominica tegen te komen.
Vandaag is het 16 dagen geleden dat we van Kaap Verdië vertrokken zijn. We hebben bijna 2.300 zeemijlen gevaren en we zien er allemaal naar uit om aan te komen op dit Caribisch eiland en te ontdekken hoe het daar is. Er zal genoeg zon zijn, daar ben ik zeker van.

Ik wens iedereen een heerlijk warm Kerst vanuit een tropisch Dominica.

Heel veel liefs van Olly.